سفارش تبلیغ
صبا ویژن

اندیشه، حکمت را ثمر می دهد . [امام علی علیه السلام]
دوشنبه 85 شهریور 27 , ساعت 6:3 صبح

  نوشته ای از محمد نوری زاد

ما همه ی عدالت را می خواهیم !

سخنی با رییس محترم قوه ی قضائیه                

امر قضا و قضاوت ، مثل شکفتن گل است. یعنی ، همه ی زحمت ریشه و ساقه و برگ و آفتاب و آب و الطاف الهی ، انگار ، در شکفتن گل است که جلوه می کند. اگر نه ، میوه، محصولی است که به مصرف می رسد. کار گل، جلوه کردن است، و عدالت، جلوه ی ادیان الهی است. میوه ای که از گُل عدالت حاصل می شود، اعتماد است؛ سلامت است؛ پویایی است؛ نشاط است؛ رشد است؛ و خداباوری است. از تماشای گل ، شقی ترین آدم ها هم لذت می برند. عدالت هم این طور است. آدم محکوم به مرگ هم به جریان عدالت خوشبین است و در دل، خواه ناخواه، به مجریان آن آفرین می گوید.

متأسفانه ما در این سال های پس از انقلاب اسلامی، آن طور که باید ، از تماشای این گل آسمانی بهره نبرده ایم. نه که کاری در این وادی نشده باشد. نه، خدا نیاورد روزی را که ما، موجود یک چشمی باشیم و همان یک چشم را هم بدوزیم به سیاهی ها و ناهنجاری ها. نه، ما خبر داریم که چه زحمت ها و مرارت هایی در غبارروبی از وجهه ی این نعمت الهی به کار رفته است. می دانیم که همین حالا و با همین وضعیتی که داریم، عادلانه ترین حکومت جهان، و بلکه تاریخیم. ابتدایی ترین بی عدالتی ای که در متمدن ترین کشورهای اروپایی به چشم می خورد، فریب مردم است؛ به طوری که مردم، به جریان این فریبایی خو گرفته اند. دستگاه های اجتماعی، به ظاهر تر و تمیز و صاحب وجهه اند. اما با پپس زدن پرده از صورت جامعه شان، می شود بختک صهیونیزم و خصلت های استکباری را بر گرده ی نظام و مردمشان به راحتی مشاهده کرد. ما، در این جا، بحمدالله، از نعمت بزرگ استقلال و باورمندی برخورداریم. ما به مردم خود دروغ نمی گوییم. آن ها را فریب نمی دهیم. ظاهر و باطنمان در منظر خاص و عام است. این ها، مرتبه ی کمی نیست. حسرت بسیاری از مردم جهان به یک چنین چشم اندازی است. اما فراتر از همه ی این دارایی ها، ما طالب عدالتی نافذ و صریح و شفاف و بی واسطه ایم. متأسفانه در این سال ها، ما به این موجود خوب و نورانی، آن طور که شایستهی شأنش باشد، نپرداخته ایم. بعضی وقت ها، رهایش کرده ایم. بعضی وقت ها سفارش ها و علایق فردی و جمعی خود را هم چون مته ای بر فرقش فرو برده ایم. تا پیش از پیروزی انقلاب ، جرم حبس و مهجوری عدالت ، پای مسئولیت ما را به میان نمی کشید . اما حالا ما ، این وارثان پیامبران و معصومین بر مصدر کاریم . اگر این « وراثت » در حد شعار و تعارف است ، که برویم دنبال کارمان . یا اگر نه ، ما برای اثبات این ادعا ، خرج کرده ایم و پای همه خطرها و آسیب هایش هم ایستاده ایم ، که نباید از جلوه ی این گل آسمانی بی بهره یا کم بهره باشیم . این انقلاب ، فرصت امتحان همه ماست که به جهانیان نشان دهیم اسلام هزار و چهارصد سال پیش ، هم برای امروز و هم برای همه عمر دنیا ، حرف دارد . راه نشان می دهد و به چرا ها و باید ها پاسخ می دهد . خوب ، آیا با این وصف ، انتظار بی جایی است اگر که ما طالب عدالتی علوی باشیم ؟ عدالتی که خارجی ها و اصلا ً همه تاریخ ، بیایند و در این جا ، جلوه اش را و گلستانش را تماشا کنند ؟ بیایند و ببینند ما با دوستان خود ، در محاکم قضایی چگونه رفتار می کنیم . با دشمنان چطور ؟ ببینند پول متهم ، سرمایه اش ، موقعیتش ، شهرتش ، روستایی بودنش ، شهری بودنش ، وزیر بودنش ، کارگر بودنش ، در چشم قاضی ما ، محو و ناپیداست . آن چه که اصل و عمود خیمه مناسبات اجتماعی ماست ، عدالت است و بس . آیا آروزی یک چنین روزی و یک چنین جامعه ای ، حق و شایسته ای نیست ؟ ای مسئول بزرگوار ، صادقانه بگوییم که نبض حیات این انقلاب در قوه قضاییه می تپد . قوه قضاییه ، با اصرار بر نوامیس حق ، می تواند انقلاب را برای همیشه تاریخ بیمه کند و در چشم جهانیان نمونه و اسوه سازد . می تواند با نپرداختن به گسترش عدالت چنان به پرسه ظلم و مفسده در جامعه دست یازد که ظرف چند سال ، همه امیدها و زحمت ها و سرمایه های انقلاب را باد هوا کند و آن کند که نباید و نشاید و خدا نیاورد آن روزها را ! ا

ای عزیز ! ما مردم فزون خواهی هستیم . این فزون خواهی را هم از خدا و معصومین خود فرا گرفته ایم که به ما سفارش کرده اند در امر حق ، به کم قانع نباشید . ما همهء عدالت را طالبیم . عدالت کم جان ، عطش حق جویی ما را فرو نمی نشاند . ما شما را دوست خود و یاور دین خدا می دانیم . اگر نه ، این گونه ، صریح و صمیمی با شما سخن نمی گفتیم . ما دوست داریم مردم ایران و جهان ، همان گونه که از موزه ها و دیدنی های کشورمان دیدن می کنند ، شوق ورود به دادگستری ها و محاکم قضایی ما را داشته باشند و جلوه های عطرآگین حق گستری ما را با ولع سر بکشند . بروز هر کاستی در پیشگاه قضایی ما ، خنجری است که بر کتف و سینه و پهلوی انقلاب جوان ما فرو می نشیند . بی توجهی به این ضربه های به ظاهر سست ، این جوان پاک و خواستنی را از پا در خواهد آورد . در مقابل ، ظهور هر جلوه از جلوه های حق در دستگاه قضایی ما ، نشاط و رشد و رونق و حیات این جوان خدایی را تضمین می کند . ما برای توفیق شما و همراهانتان دعا می کنیم .



آهستان....... تعطیل نمی‏شود!
[عناوین آرشیوشده]