عنوان : هميشه پاك / حميدرضا حامدى
تو سايه نيستى اى جان! كه روى خاك بمانى
تو آفتابى و حيف است در مغاك بمانى
شراب مى شوى ـ انگور من! به دست خماران
چه خوب مى شد از اين پس كنار تاك بمانى
غمت مباد، مگر مرده باشم اى گل نازم...
كه ناگزير، تو در وحشت هلاك بمانى
به چشم هاى تو سوگند مى خورم، نگذارم
ميان اين همه كابوس هولناك بمانى
قرار آخرمان را مبر ز ياد كه روزى
من از تو قول گرفتم هميشه پاك بمانى