سلام
البته با همه اينها آنها كه رفته اند سربازي (خيلي هاشان) با همرديغهاي خود فرق اساسي دارند خصوصا آنها كه در اين دوران انتخابهائي از سر آگاهي كرده اند و در اين محيط ناامن كه هم فرصتي براي آدم شدن هم نشدن دارند اولي را برگزيده اند! قصه اينست كه جاهاي ديگر هم همين است ،دانشگاه همين است دبيرستان هم همين است و ..... مشكل آنجاست كه در مملكت ما جوان به جاي سرمايه يك تهديد است يك وقت براي آنكه نان نداريم بدهيم سرباز بخورد سربازيشان را ميخريم و يك بار ديگر ميگوئيم صبح صبحانه بخورند بيايند پادگان ظهر قبل از 2 بروند خانه و ....
طرحي به تعدادي از دوستان دادم كه بيائيد سرباز كارگر يا سرباز كارمند در اختيار كارخانه و اداره با يك حقوق معقول بدهيم كه هم بيگاري نباشد هم كرامت آدمي حفظ شود بر اساس توانائي ايشان هم در نهايت تعدادي از ايشان را به كار بگيريم و حد اقلش ترويج كار كرده ايم مدت دو سال فرصت خوبي براي انتخاب برترينها است
كو گوش شنوا
