سلام آقاي خواهان عشق! ببخشيد كه هركاري مي كنم نمي توانم مانند شما به جامعه نگاه كنم! شما الحمدالله با ديده محبت و رحمت، عالم و آدم را مي‌نگريد اما بنده كثافتها و پليدي هايش را... درباره ترس هم راهمان انگار كمي با همديگر فرق دارد! شما از بردن آبروي اشخاص مي‌ترسيد. من از اين مي‌ترسم كه همين اشخاص، سالها به نام دين و آيين و انقلاب ، با دين و آبروي مردم بازي كردند و مي‌كنند... البته مطمئنم كه صد سال ديگر در كتابهاي تاريخ درباره اين آدمها قضاوت خواهد شد...