بنام خدا

سلام

مطالب خوب و جالبي داريد

خوشحال ميشوم به من هم سري بزنيد

براي تبادل لينک هم آماده ام

آدرس من : rezaf.blogfa.com

سلام!

خوبه آدم سعه صدر داشته باشه... آقاي ابطحي هر چي نداشته باشه ( از نظر شما) حتما سعه صدر داره ... كامنتش اينو ميگه!

سلام:

عيدتون مبارك.

در مورد مطلب هم چيزي نگم بهتره.

يا علي.

آنان که علي را چو خدا پندارند

کفرش به کنار عجب خدايي دارند

عيد شما مبارك

سلام

البته اينكه آقايي رفتاري را خواسته باشد كه مورد پسند ما نباشد به خودش شايد مربوط باشد اما از اين نگاه (خواهان عشق) گفتاري چون بيان شما هم به خود تان مربوط است و كسي حق ندارد آنچه را خوانده هر طور كه خودش ميخواهد تفسير كند اصلا شايد منظور شما تعريف از فلان رفتار و آقا باشد ، هنگامي كه همنشيني! لاجرم به معناي هم نظري نيست كدام نفر فاقد شعوري ميخواهد بگويد كلمات كنار هم همان مفهموي ميدهند كه يك نفر خواننده ميفهمد ؟‏شايد اگر از آخر خط بخواند به اول خط !‏مفهوم كلا چيز ديگري باشد. ثانيا شما بيخود ميكني از كروبي و ابطحي و امثالهم بد مينويسي بايد از ديگران بد بنويسي تا حقيقت عشق را بيان كرده باشي مگر ديگران حق ندارند از افاضات شما محضوض شوند ميگوئيد نه كمي ديگران را مطابق ميل عشاق دل دريده نقد كنيد ببينيد چقدر آدم خوبي ميشوي تازه آنوقت بايد گلاب بنوشي

سلام و خسته نباشيد.

مجددا عيدتون مبارك

از تشريف فرماييتون به وبلاگ هم ممنونم.

هميشه موفق باشيد.

به نام خدا

سلام عليكم

من شايد براي آخرين بار آخرين نكاتي را عرض مي‏كنم و ديگر اسباب مزاحمت را براي شما فراهم نمي‏كنم.

1. برادر جان! از اين كه انتقادات مرا تا اينجا تحمل كرديد و به من اهانت نكرديد، نشان مي‏دهد كه تحمل انتقاد را داريد. لذا من اين تحمل شما را ستايش مي‏كنم و براي شما آرزوي توفيق بيش از پيش دارم.

2. برادر جان! من يك خواهش دلسوزانه و برادرانه از شما دارم. خواستيد نپذيرد اشكالي ندارد. منتها من انتظار دارم روي اين نكته من در خلوت خود انديشه كنيد. اگر سخن مرا درست يافتيد، به آن عمل كنيد.

اين نكته دلسوزانه اين است كه برادر براي هر سخنت دنبال يك دليل شرعي باش. اگر آيه و حديث و فتوا يا سخني از مراجع تقليد مؤيد سخن خود يافتي، آن را بنويس و گرنه ننويس كه بسا گناه باشد و خداي نكرده نامه اعمال خود را سياه كني.

3. در فرع آن نكته دلسوزانه عرض كنم:‏ حتي الامكان تا مي‏تواني برادر ديني خود را مسخره نكني. رفتار افراد را با ادب و احترام و دلسوزانه و برادرانه و با ذكر دليل شرعي نقد كن.

همان طور كه معروف است، سخن خوش مار را از سوراخ بيرون مي‏آورد. بدان كه نقد شما را مخالف شما هم مي‏خواند. اگر شما محترامانه بنويسي، در او هم تأثير دارد. اما اگر اهانت آميز بنويسي، سخن شما بي‏تأثير مي‏شود.

4. در فرع ديگر آن عرض كنم: برادر جان! تا مي‏تواني در نقد نام كسي را به ميان نياوري كه بسا به غيبت او بيانجامد يا به او تهمت بزنيد كه گناه كبيره و حرام است.

در پايان عرض كنم، اگر من به شما بي‏احترامي كردم، از شما پوزش مي‏خواهم و شما را به خداي مهربان مي‏سپارم.

عاشق باشيد.

به نام خدا

سلام عليكم

فرموديد: ...(ببخشيد كه مرتكب يك گناه كبيره ديگر شده ام،‌اما كلمه ديگري براي آن پيدا نكردم).

عرض مي‏كنم:‏ برادر جان! شما سخن مرا به سخريه گرفتيد يا گناه كبيره را؟ در هرحال مسخره كردن گناه كبيره و حرام است.

فرموديد:‏...به نظر من فريب مردم و سو استفاده از احساسات آنها براي جلب آراي بيش‏تر،‌ قطعا گناهي بزرگ است.

عرض مي‏كنم: ما به لحاظ شرعي موظفيم فعل برادر ديني را بر صحت حمل كنيم. آيا شما دليل قطعي داريد كه آقاي كروبي آمده و به عمد در كنار هم نشسته‏است؟ بسا آن صوفي خودش آمده باشد و كنار آقاي كروبي نشتسته باشد.

آيا شما قطع داريد كه آقاي كروبي براي جمع آوري آراء كنار آن صوفي نشسته است؟ بسا قصد ديگري در كار بوده است؟

به علاوه مگر جلب آراي گروهي از مردم ايران حرام است؟

آيا حمايت قانوني از گروهي از مردم حرام است؟

آيا شما مطمئن ايد كه آقاي كروبي از صوفيان حمايت غيرقانوني كرده است؟ آيا.....

برادر جان! سوء ظن گناه كبيره و حرام است. شما از روي سوء ظن خود تحليل و تفسير مي‏كنيد و ديگران را متهم مي‏كنيد.

فرموديد:‏حال اگر در اين راه،‌ به انواع و اقسام حيله هاي ديگر هم متوسل بشويم كه بدتر.. مثل همين اقدامات شيخ اصلاحات، كه علي‌رغم ادعاي ذوب و بخار شدن در ولايت! و خط امامي بودن، بر خلاف دستورات امام عمل مي‏كنند.

عرض مي‏كنم: اولاً،‏ هرگز كلي‏گويي نكنيد. اگر موردي را يافتيد كه برخلاف خط امام عمل كرده است، مشخص كنيد. ثانياً، با ادب و احترام نقد كنيد. تعابير مسخره‏آميز نقد شما را بي‏ارزش مي‏كند. شما دليل روشن براي نقد بياوريد. نه اين كه با لحن گزنده عقده‏گشايي كنيد.

فرموديد:‏حمايت ايشان از صوفياني كه در همين پنجاه سال اخير به گواه اسناد و مدارك معتبر چه كارهايي كه نكرده اند!! البته من به صوفيان قرن‏هاي گذشته كاري ندارم. مقصودم فقط فرقه نعمت اللهي است.

عرض مي‏كنم: در اين زمينه هم كلي‏گويي نكنيد. شما بايد اول ثابت كنيد كه صوفيان جرمي را مرتكب شده اند. بعد بايد ثابت كنيد كه آقاي كروبي از جرم آنان دفاع كرده است. اگر صوفيان جرمي مرتكب شده اند، كشور ما قانون و قاضي دارد. بايد از كانال آن رسيدگي شود، نه اين كه مردم خود رأساً اقدام كنند. اقدام خودسرانه مردم هيچ وجه شرعي و قانوني ندارد. بسا آقاي كروبي از اقدام خودسرانه مردم انتقاد كرده باشد.

فرموديد:‏در خصوص روحاني بودن و اينكه ما حق داريم در مورد افراد قضاوت كنيم يا نه، بايد عرض كنم كه بعضي شخصيتهاي حقيقي و حقوقي ، همواره در معرض ديد عموم هستند. ... به نظر شما اين آقا در ديد عموم چه جايگاهي خواهد داشت؟ اگر آنروز كسي به او گير داد، آبرويش را برده؟ يا اينكه خود باعث و باني زير سوال رفتن خود شده است؟!

عرض مي‏كنم: اگر كسي تجاهر به فسق كرده باشد، غيبت او اشكال ندارد. اما اگر فسقي مرتكب نشده باشد، مسخره كردن او گناه كبيره و حرام است. فسق هم چيزي است كه شرع براي ما تعريف كرده است، نه اين كه ما هرچه را نمي‏پسنديم، ايراد بگيريم.

فرموديد: معيار ما انديشه هاي امام راحل و وصيت نامه ايشان است. به غير از آن، انسانيت و مسلمان بودن هم وظيفه ما را بيشتر مي كند. پس ما آدمهايي نيستيم كه فقط بنشينيم و چهار سال چهار سال، گندكاريهاي نمايندگان و روساي خودمان را تماشا كنيم و به اين بهانه كه انتقاد از آنها گناه كبيره است، هيچ حرفي نزنيم!

عرض مي كنم: ما وظيفه داريم، امر به معروف و نهي از منكر كنيم و اين هم حدودي دارد. ما حق نداريم هر حرفي را در هر جايي بزنيم. شما اگر معيارتان سخنان حضرت امام است، سفارش هاي هشت ماده اي ايشان را مورد توجه قرار دهيد. هتك حرمت ممنوع

بقيه در فرصتي ديگر.