خیابانها بسته شده اند، پلیس مراقب رفت و آمد آدمهاست و از نزدیک شدن آنها به صحنه جنایت جلوگیری میکند. ماشینی آن اطراف پارک میکند و یک خانم پلیس و همکاران مردش از آن پیاده میشوند و به طرف جسد میروند. خانم بازرس، پارچه را از روی جسد کنار میزند. یکی از مردها، حالش بهم می خورد، اما در قیافه خانم بازرس هیچ تغییری ایجاد نمیشود و او خیلی خونسرد به کارش ادامه میدهد...
در سالهای اخیر، فیلمها و سریالهای زیادی از تلویزیون دیده ایم که در آنها، چنین صحنههایی وجود داشته اند. سریالهایی که بیش از آنکه درباره پلیس باشد، درباره زنان پلیس است! و بیشتر از آنکه نشان دهنده جرم و جنایت و مبارزه با آن باشد، درباره قدرتنمایی زنان و برتری آنها بر مردان است! اشتباه نشود. بنده مخالف حضور بانوان در عرصههای اجتماعی نیستم، مخالف حضورشان در نیروهای نظامی و انتظامی هم نیستم. اما مخالف تغییرات مصنوعی در جایگاه واقعی زنان و مردان هستم. مخالف هرگونه دستکاری در نظام فطری آفرینش و نادیده گرفتن آن هستم! مخالف این قبیل فیلمهایی که تمام سعیشان اینست که وانمود کنند زنان و مردان در همه چیز با هم برابرند و حتی برابر هم نه، بلکه برتر! و نتیجهاش این میشود که می بینیم مرد، علی رغم شخصیت خشن و مردانهاش با دیدن یک جنازه غش می کند، اما زن با آنهمه روحیه لطیف و زنانه و مهربان، به همکار مردش میخندد! احتمالا تا چند سال دیگر هم باید شاهد خوابیدن مردان در زایشگاهها و استفاده آنها از مرخصی زایمان باشیم!...
اما این فرهنگ به سینما و تلویزیون کشور ما هم کشیده شد. در سالهای اخیر شاهد بودیم که فیلمهای بسیاری با محوریت پلیس و نیروی انتظامی ساخته شده که انواع و اقسام پلیس را به ما نشان دادهاند! از پلیس «جوان» و «گریان» گرفته تا پلیس «پیر» و «عاشق» و «چاق» و «لاغر» و ... در این میان، مهدی فخیم زاده، علاقه فراوانی به موضوع «پلیسهای زن» نشان داد و تاکنون دو سریال «خواب و بیدار» و «بی صدا فریاد کن» را به این موضوع اختصاص داده است. در سریال «بی صدا فریاد کن» که هم اکنون شاهد پخش آن هستیم، مانند سریال قبلی، نقش های عمده بر عهده خانمهای پلیس قرار دارد. مسئول پیگیری پرونده، آنها هستند، در راه و کوچه و خیابان، آنها هستند که جنایتکاران را تعقیب می کنند و اگر مردی هم پیدا شود که دست بر قضا وظیفهاش تعقیب و گریز باشد، باید با اجازه و هماهنگی با خانم رییس باشد! خانمهای پلیس حتی بطور شبانه روزی ، تمام حرکات متهمان را زیر نظر دارند! فقط تنها چیزی که در این سریال مشخص نیست، اینست که این خانمهای وظیفه شناس کی، وقت می کنند که به خانه و زندگی خود بپردازند؟! همانطوریکه بیان شد، فخیم زاده در دو سریال پلیسی خود، بر نمایش قدرت و ریاست زنان بر مردان تاکید فراوان داشته است! کاری که سالهاست در فیلمهای غربی اتفاق افتاده و شاید در تهیه و تولید آنها، فرهنگ و اندیشه فمینیستی و زن گرایانه نیز وجود داشته باشد.
بار دیگر تاکید می کنم که بنده منکر حضور زنان در اجتماع و مراکز انتظامی نیستم، اما سوال اینجاست که چند درصد از نیروهای پلیس مملکت را زنان تشکیل می دهند و از میان آنها، چند درصدشان به مدارج بالای تصمیم گیری میرسند که باید شاهد چنین سریالهایی باشیم؟! و سوال مهمتر، آیا در پلیس کشور ما از زنان در چنین ماموریتهایی استفاده میشود؟ شاید دقت در علت حضور بانوان در نیروی انتظامی پاسخگوی این سوالات باشد.