آسید خلیل فرجیان

روزی یک از دوستانم کتاب « زندگینامه و خاطرات آنتونی کویین » را به من داد . تا قبل از خواندن آن کتاب ، فقط از دیدن فیلمهایش بود که او را می شناختم . اما کتاب چیزهای دیگری برای گفتن داشت . آنتونی کویین ، خیلی صاف و ساده تمام ماجراهایی را که از هنگام ورودش به هالیوود برایش اتفاق افتاده بود ، در اختیار خواننده می گذاشت. از روابط پنهان و آشکارش با هنرپیشگان زن هالیوود ، ماجراهای عشق و عاشقی اش، روابط چند روزه و چند ماهه اش با بسیاری از ستاره های آنروز و سرانجام جدایی از این یکی و رفتن سراغ دیگری ... همان چیزهایی که امروز هم اخبار آن را می توان در صفحات هنری بسیاری از مجلات داخلی و خارجی خواند. ( مثلا ماجراهای براد پیت و خانم جولی که یه چند تا فیلم با هم بازی کردند و آخرش هم با هم ازدواج کردند . تام کروز و نیکول کیدمن هم همینطور . اما سرانجام تام و نیکول به فکر جدایی افتادند . تام کروز رفت سراغ مدلی به نام کتی هولمز . نیکول کیدمن هم مشغول تربیت توله های تام کروز است...جالبتر اینکه به تازگی تام کروز از نیکول کیدمن برای مراسم عروسیشان دعوت کرده است)

کجا بودیم ؟ یادم آمد . داشتم از آنتونی کویین می گفتم . او در فیلمهای زیادی بازی کرد.  اما شاید برای ما مسلمانها دو فیلم او معروفتر از بقیه باشد : « محمد رسول الله » و « عمر مختار » . او مسلمان نبود و شاید قبل از ایفای این نقشها اصلا اسم شخصیتهایی که بازی کرده بود را هم نشنیده بود .بله بسیاری از هنرپیشگان ، فقط نقش بازی می کنند . یکی نقش مثبت ، دیگری نقش منفی یکی آدم کش دیگری کلاهبردار و ... آنتونی کویین هم تنها نقش بازی کرد . او یک بازیگر حرفه ای بود . قرار نبود که او حمزه شود ویا عمر مختار .اما ..

اما آنتونی کویین زمانی که عمر مختار را بازی کرد چنان تحت تأثیر شخصیت او قرار گرفت که بنا به گفته خودش تا مدتها پس از اتمام فیلم ، ریشش را کوتاه نمی کرد...

راستش را بخواهید تا اینجای مطلبم را که خوانده اید مقدمه بود برای بقیه سطور:

ماه رمضان امسال هم تمام شد و طبق سنت این چند ساله ، صدا و سیما هم مایه گذاشت و فیلم و سریالهایی مناسب این ماه عزیز برای بینندگان خود ساخت . سریالهایی که قرار است به نوعی با دیگر فیلمهای تلویزیون فرق داشته باشد . این سریالها ، باید به شکل مستقیم و غیر مستقیم پیام مذهبی خود را به بیننده القا کند . راستش را بخواهید من اصلا این سریالها را دوست ندارم و برای این دوست نداشتن هم دلیل دارم .

1-  در سریالهای امسال چنین تبلیغ می شد که مال، ثروت، خانه و ماشین و... مساوی است با فراموشی خدا . هر شخصیتی که امسال وضع مادی اش خوب بود ، آدم کافر و خدانشناسی بود. در عوض ،بدبختی ، فلاکت ، اجاره نشینی و فقر میشود عین دینداری و معنویت . ( من اصلا طرفدار سرمایه داری نیستم ولی فقر هم با دین جور در نمی آید .  یعنی ای ملت به اجاره نشینی خود بنازید !!!)

2-  تازه این اول کار است . باید بنشینی و ادامه فیلم را ببینی .  نمی دانم این صدا و سیمایی ها چی از جان این ملت می خواهند . فقط کافی است فیلمی از تلویزیون پخش شود . تا یک ماه پس از پایان آن ، باید کانالها را عوض کنی و هر روز هنرپیشه ها ی آن فیلم را ببینی که دارند از خودشان تعریف می کنند ... امسال هم این ماجرا ادامه داشت . درست روز عید فطر ، تمامی کانالها به نوبت بازیگران سریالهای ماه رمضان را دعوت کرده بودند که مثلا از احساس خود در آن نقش صحبت کنند . یکی نیست به اینها بگوید ، بابا اینقدر مردم را اذیت نکنید . لا اقل اجازه میدادید یک چند روزی می گذشت  و ما خاطره آن دختر خانم چادری را فراموش می کردیم . همان خانمی که آنقدر با حیا بود که حتی به صورت پسردایی و نامزدش هم نگاه نمیکرد !! اما خوب عید است دیگر . آدم باید به خودش برسد . همین حاج خانم انگار به مجلس عروسی دعوت شده بود. یک کیلو رژ لب مالیده بود به لبش که دوربین تلویزیون هم مجبور شد تصویر او را از فاصله 10 متری نشان بدهد . این جاست که یاد آنتونی کویین می افتم . آن بابا اصلا مسلمان نبود . او در هالیوود زندگی میکرد و حداقل تا یکی ، دو ماه قیافه عمر مختار را حفظ کرد اما این ستاره های ما که هم ایرانی اند و مسلمان ، هنوز فیلم تمام نشده ، حجابها را برمی دارند !!

درباره وبلاگ