سابق اینگونه بود که مداح ، اشعار حماسی و عاطفی را با سوز و گداز خاصی می خواند و تاثیر آن نیز غالبا بر دل و جان شنوندگان تا مدتها پابرجا بود . اما امروزه نه از اشعار حماسی خبری هست و نه از اشعار عاطفی به معنای واقعی آن . امروز ، آنچه مهم می نماید ، ریتم و آهنگی است که بر مبنای آن قرار است همه سینه بزنند و یا عزاداری کنند .  

حتما یادتان هست امام عزیز را که خود بزرگترین رهرو و گریه کن شهیدان کربلا بوده و هست . محرم هر سال که در حسینیه جماران مراسمی برپا بود ، مداح پیری را دعوت می کردند تا در حضور امام مداحی کند . او کسی نبود جز ، حاج آقا کوثری که با صدای محزون و پر اخلاصش و البته به دور از هر گونه تحریف و بدعت ، مصیبت های کربلا را می خواند و امام بزرگوار ، اشک می ریخت و آرام سینه می زد. یا مراسمهای مختلفی که هر ساله در حضور رهبر بزرگوار انقلاب برگزار می شود ، هیچگاه دیده نشده که آن مواردی که قبلا از آن صحبت کردیم در حضور ایشان انجام شود . حتی ایشان ، در جلسات مختلفی که با مداحان داشته اند از آنان خواستند که در بزرگداشت این حادثه باید به سه عنصر منطق و عقل، حماسه و عاطفه پرداخته شود. اما متاسفانه در مجالس ما معمولاً فقط به بخش عاطفه و جنبه مظلومیت آن حضرت و اصحاب و اهل بیتش پرداخته مى شود. مساله دیگر ، نادیده گرفتن فلسفه عزاداری و پرداختن به موضوعاتی است که اصلا هیچگونه ربطی به اصل بزرگداشت قیام کربلا ندارد . به عنوان مثال ، حرکت دادن علم هاى بسیار سنگین در دسته ها که معمولاً عامل رقابت میان دسته ها است . حتی برای این علمها ، قوانین خاصی را ساخته اند که مثلا اگر علمی از یک هیئت به سمت دسته دیگر می رود ، علم آن دسته نیز باید به استقبال این علم بیاید و دقایقی فقط به سلام و جواب خاص آن دو علم ، پرداخته می شود . گاهی اوقات ، مساله از این هم فراتر رفته تا جایی که برای این علمها کرامات خاصی هم ساخته شده است .

« ظاهراً این رسم در دوران قاجار از قفقاز به ایران سرایت کرده و هیچ منشاء عقلانى ندارد. بهتر است به جاى این علم ها از پرچم هاى الله اکبر و لااله الاالله و از پارچه  نوشته هاى مزین به سخنان امام حسین علیه السلام که ضمناً فلسفه و پیام قیام ایشان را مشخص مى کند استفاده شود تا بر معارف مردم افزوده شود.بجا است افراد موجه، مثلاً  روحانیون و دانشگاهیان موثر و محبوب در میان مردم، این گونه دسته ها را راه اندازى و ساماندهى کنند تا به تدریج خرافات از دسته هاى عزادارى ما زدوده شود.خلاصه کلام اینکه باید عزادارى هاى امام حسین علیه السلام را از حالت سرگرمى و یک عادت سالانه خارج کنیم تا این منبع عظیم نیرو همچنان موجب تهذیب و جنبش جامعه اسلامى و مایه هراس ظالمان جهان باشد. این امر، عزم ملى و روشن بینى و همکارى و همدلى روحانیت و مردم را مى طلبد که به فضل خدا همه این عوامل موجود است » 1

پاورقی :

1- سایت خیمه